Het alarmbelletje rinkelt: mijn uur zit er op. En ik ben streng voor mezelf, datgene wat ik in mijn handen heb mag ik nog opbergen, maar daarna stop ik onherroepelijk.Al jaren (ja echt járen) groeide de hoeveelheid rommel op mijn zolder/inpakruimte. Overal lagen spullen, stapels papier, computerbenodigdheden, to-do lijstjes, bakken met knipsels, bakken met ideeën... De afgelopen jaren had ik het echter steeds te druk met het opbouwen van mijn bedrijf, het gewone huishouden, moeder zijn (mijn favoriete job!) en gewoon leven, dat ik er wel aan toe kwam om mijn bureau op te ruimen, maar dan ook niet meer dan dat.
Oude to-do lijstjes, brieven waar ik nog steeds op moest reageren, ongelezen manuscripten, kranteartikelen, onafgemaakte verhalen, ik bewaarde ze allemaal voor als ik er ooit nog eens aan toe kwam. Maar omdat de stapel groeide en groeide, zag ik er vreselijk tegenop om te beginnen met opruimen: mezelf kennende zou ik daar zeker twee dagen mee bezig zijn. En wie heeft er nu zomaar 2 dagen over? Ik niet, en dus bleef het liggen en liggen...
Soms zijn er van die beslissingen in je leven, waarvan je wenste dat je ze eerder genomen had. Ik ben een paar jaar geleden naar een kledingadviseuse geweest, en haar adviezen hebben me geholpen om me veel beter te kleden en dus veel beter in mijn lijf te voelen. Had ik haar maar 10 jaar eerder ontmoet!
Zo ging het ook met Liesbeth van De-Oplossing.nu, een bureau dat zich specialiseert in Professioneel Organiseren. Haar had ik jaren geleden nodig gehad!
Het feit dat ze bij me thuis kwam alleen al was een zegen: nu moest ik wel een hele middag inruimen om mijn aandacht op mijn rommel (of liever: onaffe dingen) te richten. Maar ze kwam bovendien met een hele lading tips, doosjes, mandjes, en andere handige dingen en ideeën die mijn zakelijke leven vanaf nu veel georganiseerder maken.
Maar het advies dat voor mij het allerbeste was, is om de grote projecten – zoals zo'n zolder – niet in één keer aan te pakken. Je komt dan onherroepelijk achter met je lopende dingen (zowel bedrijf als huishouden) en dan loopt het daar ergens weer vast. Nee, de grote projecten pak je aan met je kookwekkertje: iedere dag één uur ruimen. En daarna dan ook echt stoppen.
Gister ging mijn kookwekkertje voor het laatst af, op zolder althans. Alle stapels zijn weggewerkt, vuilniszakken vol zijn naar beneden gedragen, alles netjes georganiseerd en opgeborgen. Nu rest mij de taak om een aantal excuusbrieven te sturen aan mensen die 5 of 6 jaar lang op een antwoord van mij hebben gewacht...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten