Stiekem
(geschreven voor de site www.huismannen.nl)
En daar lag hij dan. Op de bank, onder een deken, een kop thee evenals een groot pak tissues binnen handbereik. Mijn stiekeme wens was uitgekomen!
Oh sorry, laat ik mezelf eerst even voorstellen: ik ben Edith Hagenaar en ik ben thuiswerkmama.
Samen met mijn man heb ik drie kinderen in de leeftijd van 1 tot en met 5. Ik ben in principe iedere dag thuis met de kinderen èn ik run mijn eigen bedrijf vanuit huis.
Jullie, als huisvaders, hoef ik niets te zeggen: jullie weten waarschijnlijk uit eigen ervaring al dat ik een druk, superdruk bestaan heb. Maar mijn man, die full-time buitenshuis werkt, had dat nog nooit zo meegemaakt.
En daar lag hij dus, ziek op de bank, en hij keek naar mij: nadat ik de hele bups had aangekleed, van ontbijt had voorzien, en drie kinderen in de jas had gezet vertrok ik naar school. Weer thuis twee kinderen uit de jassen, ontbijtboel opruimen en de was doen terwijl de twee jongsten aan de keukentafel aan het kleien zijn. Daarna de kleitroep opruimen, appeltjes schillen en een boekje voorlezen. De jongste naar bed, de middelste met speelgoed neergezet. Dan de computer opstarten: emails checken, administratie bijwerken, bestellingen verwerken en klaarmaken en nog even gewerkt aan een nieuwe tekst. Lunchen met de twee jongsten, dan de oudste ophalen (hij luncht op school en is om tien voor 1 klaar). Een vriendje komt mee, samen een wandeling maken en de bestellingen op de post doen, tussendoor een wasje doen, thee met wat lekkers, even de email checken, eten koken, eten, afruimen en keuken opruimen, kinderen in bad, afdrogen-aankleden-tandenpoetsen, tuttelen, verhaaltjes voorlezen, zingen, oja nog drinken halen en oh nog eentje plassen... Dan naar beneden de was doen en met een kop thee naar m'n kantoortje: eindelijk tijd om lekker te werken. Om half twaalf rol ik naast mijn echtgenoot in bed. (hoe vaak ik er 's nachts nog uit moest heb ik niet bijgehouden!)
Oh, en had ik al gezegd dat ik tussendoor ook nog mijn zieke mannetje heb vertroeteld?
Mijn stiekeme wens was uitgekomen: eindelijk had mijn man gezien wat ik allemaal doe op een dag - dat mijn dag niet alleen maar bestaat uit tuttelen en met de kinderen op de bank zitten en een beetje internetten en de krant lezen!
Mijn man is een fantastische vader, een geweldige kok en stofzuigen kan hij ook. De kinderen en ik zouden het heerlijk vinden als hij net als ik ook vanuit huis zou kunnen werken. Maar in ons gezin is dat voorlopig nog niet de realiteit.
Jullie, huismannen, hebben - al dan niet gedwongen door omstandigheden - wel gekozen om thuis te zijn. Jullie hebben het best zwaar met de kinderen en al het huishoudelijk werk (en sommigen van jullie werken ook nog vanuit huis) maar jullie kunnen wel iedere dag genieten van jullie kinderen, alles meemaken, je kinderen echt leren kennen, er voor ze zijn. Volgens mij zijn veel mannen stiekem jaloers op jullie.
En daar lag hij dan. Op de bank, onder een deken, een kop thee evenals een groot pak tissues binnen handbereik. Mijn stiekeme wens was uitgekomen!
Oh sorry, laat ik mezelf eerst even voorstellen: ik ben Edith Hagenaar en ik ben thuiswerkmama.
Samen met mijn man heb ik drie kinderen in de leeftijd van 1 tot en met 5. Ik ben in principe iedere dag thuis met de kinderen èn ik run mijn eigen bedrijf vanuit huis.
Jullie, als huisvaders, hoef ik niets te zeggen: jullie weten waarschijnlijk uit eigen ervaring al dat ik een druk, superdruk bestaan heb. Maar mijn man, die full-time buitenshuis werkt, had dat nog nooit zo meegemaakt.
En daar lag hij dus, ziek op de bank, en hij keek naar mij: nadat ik de hele bups had aangekleed, van ontbijt had voorzien, en drie kinderen in de jas had gezet vertrok ik naar school. Weer thuis twee kinderen uit de jassen, ontbijtboel opruimen en de was doen terwijl de twee jongsten aan de keukentafel aan het kleien zijn. Daarna de kleitroep opruimen, appeltjes schillen en een boekje voorlezen. De jongste naar bed, de middelste met speelgoed neergezet. Dan de computer opstarten: emails checken, administratie bijwerken, bestellingen verwerken en klaarmaken en nog even gewerkt aan een nieuwe tekst. Lunchen met de twee jongsten, dan de oudste ophalen (hij luncht op school en is om tien voor 1 klaar). Een vriendje komt mee, samen een wandeling maken en de bestellingen op de post doen, tussendoor een wasje doen, thee met wat lekkers, even de email checken, eten koken, eten, afruimen en keuken opruimen, kinderen in bad, afdrogen-aankleden-tandenpoetsen, tuttelen, verhaaltjes voorlezen, zingen, oja nog drinken halen en oh nog eentje plassen... Dan naar beneden de was doen en met een kop thee naar m'n kantoortje: eindelijk tijd om lekker te werken. Om half twaalf rol ik naast mijn echtgenoot in bed. (hoe vaak ik er 's nachts nog uit moest heb ik niet bijgehouden!)
Oh, en had ik al gezegd dat ik tussendoor ook nog mijn zieke mannetje heb vertroeteld?
Mijn stiekeme wens was uitgekomen: eindelijk had mijn man gezien wat ik allemaal doe op een dag - dat mijn dag niet alleen maar bestaat uit tuttelen en met de kinderen op de bank zitten en een beetje internetten en de krant lezen!
Mijn man is een fantastische vader, een geweldige kok en stofzuigen kan hij ook. De kinderen en ik zouden het heerlijk vinden als hij net als ik ook vanuit huis zou kunnen werken. Maar in ons gezin is dat voorlopig nog niet de realiteit.
Jullie, huismannen, hebben - al dan niet gedwongen door omstandigheden - wel gekozen om thuis te zijn. Jullie hebben het best zwaar met de kinderen en al het huishoudelijk werk (en sommigen van jullie werken ook nog vanuit huis) maar jullie kunnen wel iedere dag genieten van jullie kinderen, alles meemaken, je kinderen echt leren kennen, er voor ze zijn. Volgens mij zijn veel mannen stiekem jaloers op jullie.
Abonneren op:
Posts (Atom)
