Als je eenmaal staat ingeschreven in de Kamer van Koophandel word je regelmatig lastig gevallen door lieden van diverse pluimage, die je van alles willen verkopen: van abonnementen tot advertenties in malafide blaadjes. Ik denk dat ik zeker drie keer per week van dat soort telefoontjes krijg – in het begin vond ik het nog wel leuk en zette ik een fantasiestem op (oud vrouwtje heeft altijd mijn voorkeur) en verzon één of ander verhaal (altijd leuk met van die enquêtes).Maar daar heb ik de laatste paar jaar geen tijd meer voor, en daarom probeer ik de beller in kwestie zo snel mogelijk af te poeieren. Zo ook op 1 november jongstleden, toen mijn dochter acht werd. Het huis zat vol visite, ik was de hele dag al druk in de weer, en jawel hoor, daar gaat om kwart voor zes de telefoon – want één ding hebben ze allemaal gemeen, en dat is dat ze ALTIJD tijdens etenstijd bellen.
"Goedenavond mevrouw, u spreekt met XXX van XXX, spreek ik met Edith Hagenaar van Palaysia Productions?"
Zo beginnen ze allemaal, die telefoonterroristen. Sjagrijnig vanwege de verstoring op de verjaardag van mijn dochter repliceer ik bits: "Ja, maar waar gaat het over? Ik ben momenteel nogal druk", klaar om de finale afpoeier te geven op het moment dat hij zijn levensverzekering, inbraakbestendige brandkast of draagbare waterdispenser aan mij wil verkopen. De woorden "Daar ben ik niet in geïnteresseerd, goedenavond" liggen al op mijn lippen.
Maar dan valt het kwartje.
Oeps.
"Pardon, wie zij u ook weer dat u was?" zeg ik negen toontjes vriendelijker.
De beller in kwestie bleek senior account manager te zijn van het reclamebureau dat werkt voor IndigoRadio, waar ik voorzitter van ben...
Het was nota bene een telefoontje waar ik al 3 dagen op zat te wachten. Maar goed, we hebben er in ieder geval leuk om kunnen lachen en iedere keer dat ik 'm nu zie noem ik 'm gekscherend 'telefonisch verkopertje'.
Gelukkig maar dat het geen klant was...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten